Cookie beleid rksv De Zweef

De website van rksv De Zweef is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Seizoen 2011-2012

Seizoen 2011-2012

De Zweef in het seizoen 2011-2012 (deel 2)

De Zweef - SDOUC (1-4)
25 september 2011 
Het was treurnis alom na het volkomen nodeloze 1-4 verlies tegen SDOUC. De Zweef voetbalde in de eerste helft de sterren van de hemel en had een mooie voorsprong moeten nemen. Teveel kansen bleven onbenut. SDOUC kreeg geen poot aan de trapper, maar scoorde in de eerste aanval na een fout van Fernandez Hesselink. Na rust werd het snel 0-3 en toen was het verzet van De Zweef gebroken. De blauwwitten bleven vechten, maar het was tegen de bierkaai.
In het eerste kwartier werd duidelijk dat De Zweef wilde winnen. Er werd goed gevoetbald in zowel verdedigend als aanvallend opzicht. Alleen de kansen werd niet benut. Dat leek niet zo erg, totdat na een kwartier Vicente Fernandez Hesselink de fout in ging en SDOUC simpel de 0-1 aantekende. Niets aan de hand, want De Zweef bleef spelen zoals het was begonnen.
In het half uur dat volgde kreeg De Zweef minstens vier kansen om te scoren. Telkens veerde de blauwwitte bank half juichend op en telkens kon men weer hoofdschuddend gaan zitten. Na rust verwachte iedereen dat De Zweef zou aanzetten. Dat was misschien ook wel de bedoeling, maar al na 3 minuten lag de bal in het net, omdat Vicente niet goed kon pakken en het leer via zijn rug achter zich in het net zag rollen.
Ook toen nog had het gekund. Vijf minuten later echter was het afgelopen. Een vrije trap werd over de muur in de vrije hoek geplaatst en SDOUC kon z'n geluk niet op: 0-3 tegen een betere tegenstander. Pieter van Vree maakte plaats voor Tanner Kurt in en poging het tij te keren en meer druk naar voren te zetten. Dat hielp  een beetje want na een half uur spelen kon Tom Hegeman na een mooie actie de bal voorleggen op Tanner Kurt, die simpel intikte: 1-3.
Er gloorde nog iets van hoop, maar dat veranderde in frustratie. Stijn Klein Robbenhaar, Mark Scholten en Sander Souverijn liepen tegen geel op. Emiel Blikman werd nog vervangen door Jeroen van Schooten. Voor de statistiek valt nog te melden dat in blessuretijd (toen De Zweef nog massaal aanviel) de ruimte achterin door de tegenstander goed werd benut en SDOUC de 1-4 kon inschieten.
De foto's

De Zweef - Rheden (2-1)
02 oktober 2011
Twee goals in de derde minuut. Eén na de aftrap en één na de rust waren genoeg voor De Zweef om de drie punten in Nijverdal te houden. Rheden liet goed voetbal zien, maar kreeg nauwelijks kansen, omdat het achterin bij de blauwwitten goed stond. Het collectief heeft vandaag gewonnen en dat geeft moed voor de rest van het seizoen. in de tweede helft maakte Niels Hegeman na een blessure zijn rentree in de hoofdmacht. 
Na drie minuten al bereikte een hoge voorzet van Sven Dikkers het hoofd van John Damman en kon de 1-0 worden aangetekend. Een hele vroege goal en dat maakte alles nog mogelijk. Rheden liet zien niet voor niets mede-koploper te zijn. De ploeg was snel in de omschakeling en voorin stonden sterke, snelle spitsen die het de verdediging knap lastig maakten.
De Zweef liet zich niet achteruit drukken en zocht de aanval. Daarbij kopte een speler van Rheden de bal op z'n eigen lat. Vijf minuten later knalde Tom Hegeman buiten bereik van de keeper net naast. Het was een open wedstrijd, waarbij ook Rheden mogelijkheden kreeg. Bij een vrije trap in de 39e minuut kon Vicente Fernandez Hesselink de bal na een strak schot niet onder controle krijgen en moest toezien hoe in een scrimmage van spelers de bal in het net verdween: 1-1. Voor rust nog had De Zweef de mogelijkheid te scoren door Tom Hegeman en Stijn Klein Robbenhaar.
De tweede helft begon met twee belangrijke zaken:
1. Aanvoerder Niels Hegeman kwam (voor Sven Dikkers) in het veld na een lange blessure.
2. Wat na de aftrap gebeurde, gebeurde ook nu. Een hoge voorzet kwam op het hoofd van John Damman, die hard op doel kopte. De keeper kon de bal niet onder controle krijgen en tussen veel spelers in kwam deze voor de voeten van Niels Kolkman, die de 2-1 binnenschoot.

Twintig minuten later had het 3-1 kunnen worden als de snoeiharde bal van Tom Hegeman na fraai doorkoppen van Niels Kolkman, in het net was verdwenen. Aan de andere kant heeft Rheden pech als een voorzet door niets en niemand geraakt voor het doel langs gaat. Even later is er een hele knappe redding van Vicente Fernandez Hesselink op een strakke schuiver van Rheden.
Zo bleef het spel heen en weer gaan. Rheden probeerde koste wat kost een punt mee te nemen. Daardoor kregen de aanvallers van De Zweef ruimte, die niet benut kon worden. De achterhoede hield het droog en zo bleven de punten in Nijverdal. Maar liefst 7 minuten blessuretijd werd bijgeteld door de goed leidende scheidsrechter. Na afloop was de ploeg helemaal kapot. Het had niet veel langer mogen duren. Wel glimmende gezichten en brede glimlachen van spelers, technisch kader en publiek. Een hele mooie overwinning.
De foto's

SC Enschede - De Zweef (5-2)
08 oktober 2011
Sportclub Enschede liet weinig heel van de positieve gevoelens bij De Zweef na de winst van vorige week. De blauwwitten begonnen goed aan de wedstrijd en kwamen na vijf minuten verdiend met 0-1 voor. Toen was echter al het kruit verschoten. Bijna geen duel werd meer gewonnen. Sportclub was heel snel in de omschakeling, maakte goed gebruik van de snelle voorhoede en had technisch ook meer vermogen. Na de 4-1 wilde De Zweef laten zien dat het ook wel kan ballen, verhoogde de druk en maakte 4-2. Ook de 4-3 hing nog in de lucht, maar een penalty maakte aan alle illusies een einde. Zo werd het 5-2.
Zoals gemeld: De Zweef begon goed. Na bijna vijf minuten gaf Tom Hegeman strak voor op Sven Dikkers die eindelijk weer eens het net vond. Daarna veranderde de wedstrijd. Sportclub Enschede trok het spel steeds meer na zich toen. De Zweef begon duels te verliezen waardoor de achterhoede in problemen kwam tegen de snelle vleugelspelers.
Na een krap half uur spelen kreeg de verdediging de bal niet goed weg en kon Sportclub de gelijkmaker scoren. Daarna was er in de eerste helft nog maar één kans voor De Zweef, maar Stijn Klein Robbenhaar kon die niet benutten. Pieter van Vree (licht geblesseerd) moest zijn plaats afstaan aan Jeroen van Schooten. Mark Scholten schoof na deze wissel iets door. Dat was geen succes want binnen een minuut stond het 2-1 na een snel uitgespeelde aanval over rechts. Voor rust was er nog geel voor Stijn Klein Robbenhaar.
De tweede helft bood het zelfde beeld als de eerste. Na tien minuten was er geel voor Jeroen van Schooten. Geklooi achterin zorgde ervoor dat een aanvaller van Sportclub alleen op keeper Michel Dikkers af kon en de 3-1 inschoot. Twee minuten later liet de verdediging zich weer in de kaart kijken en stond het ineens 4-1.
Een afgang lag in het verschiet en dat wilde De Zweef uiteraard niet laten gebeuren. Tom Woesthuis maakte plaats voor Niels Hegeman (die weer wat speelminuten kon opdoen) en Emiel Blikman werd gewisseld voor Peter Knobbe. Tussen deze twee wissels in maakte de keeper van Sportclub de fout door veel te veel uit te komen. Sven Dikkers kon hem omspelen en simpel de 4-2 aantekenen.
Er begon in de blauwwitte harten een beetje hoop te gloren en als de 4-3 gescoord zou zijn, was het nog mooi geworden. Zo was het echter niet. Peter Knobbe moest aan de noodrem trekken. Dat leverde hem geel op en SC Enschede een penalty die goed werd benut: 5-2 en toen was het kaarsje uit. 
De foto's

De Zweef 1 - Achilles 1 (4-6)
16 oktober 2011
De Zweef liet zich in de eerste helft twee maal overrompelen, maar voetbalde niet slecht. Bij rust was het 0-2. In de derde minuut na rust maakte De Zweef de 1-2 en 2-2. Even daarna zelfs de 3-2. Toen begon Achilles'12 te voetballen en liep de ploeg snel uit naar 3-6. In blessuretijd maakte De Zweef nog 4-6. Tien goals is leuk voor de neutrale toeschouwers, maar die waren er echter niet echt. Opnieuw een flinke nederlaag, maar daar staan wel vier goals tegenover en dat biedt perspectief. Volgende week is De Zweef vrij.
De Zweef begon optimistisch aan het duel; ondanks blessures. In de vierde minuut al had de ploeg recht op een strafschop toen Stijn Klein Robbenhaar binnen de 16 meter onderuit werd gehaald. Helaas zag de scheidsrechter dat anders. Even later lette het middenveld niet op en kon Achilles het hele veld oversteken. Geconfronteerd met twee man kon John Damman niet meer ingrijpen en werd Vicente Fernandez Hesselink met een diagonale schuiver gepasseerd: 0-1.
Vijf minuten later was het weer raak. De Zweef stapelde fout op fout en Vicente zag de bal tussen zijn benen door in het net verdwijnen: 0-2. De blauwwitten raakten hierdoor niet echt in de war, want voetballend ging het niet slecht. Ingrijpen was echter soms nodig en dat kostte John Damman geel. Halverwege de eerste helft moest Mark Scholten nog redden op de lijn. De Zweef stelde daar een paar doelpogingen tegenover, maar zag inzetten van Tom Hegeman en Sven Dikkers naast gaan.
De tweede helft begon met Tanner Kurt voor Tom Woesthuis. Een bal van links werd door Stijn Klein Robbenhaar hoog voor het doel geschoten. Tenminste, we nemen aan dat dat de bedoeling was. Iedereen was dan ook stomverbaasd toen de bal hoog over de keeper in de verre kruising terecht kwam: 1-2. Dat was een mooie opsteker. Achilles trapte af, De Zweef veroverde de bal en op een strakke voorzet van Stijn Klein Robbenhaar schoot Niels Kolkman beheerst de 2-2 binnen.
Achilles schrok en liet zich massaal terugzakken. Dat gaf ruimte op het middenveld. Die werd door Tom Hegeman prachtig benut met een weergaloze knal van zo'n meter of 20. De bal verdween in de kruising eer iemand het had gezien: 3-2. Kat in het bakkie dacht het publiek. Niets was minder waar. Achilles kroop uit z'n schulp en begon te voetballen.
Daarvoor was er nog geel voor Vicente Fernandez Hesselink en werd Tom Hegeman vervangen door Robin Souverijn. Via pracht spel op de vleugels werd de Zweef overklast. Op zowel links als rechts werd de verdediging omspeeld en kon Achilles achter elkaar vier maal scoren. Ook al omdat er persoonlijke fouten werden gemaakt en de verdediging de bal soms niet goed weg kreeg. Het was om moedeloos van te worden.
Ruim in blessuretijd kreeg De Zweef nog een vrije trap, die door John Damman dor de muur in de hoek werd geschopt. Daarmee kwam de eindstand op 4-6.
De foto's

AWC 1- De Zweef 1 (3-1)
23 oktober 2011 
De Zweef is de hervatting van de competitie slecht begonnen. Tegen AWC werd terecht verloren, want de ploeg uit Wijchen was de bovenliggende partij. Hoe het allemaal ging daar in Gelderland is echter niet iets om over naar huis te schrijven. Frustraties, gele en twee rode kaarten; het gebeurde allemaal. Zelfs assistent-trainer Serkan moest eraan geloven en achter de hekken plaatsnemen. Wijchen speelde het spel net iets slimmer dan De Zweef en trok daardoor aan het langste eind.
Voetballend maakten beide ploegen elkaar niet zo veel. AWC begon fanatiek, was beter, maar na de eerste tien minuten ging het aardig gelijk op, waarbij AWC meer kansen kreeg via een snelle spits en een snelle rechtsbuiten. Veel Nijverdallers hebben die eerste tien minuten niet meegemaakt, want een file onderweg zorgde voor de nodige vertraging.
In de 12e minuut werd Sven Dikkers als doorgebroken speler onderuit gehaald, maar zijn tegenstander kreeg slechts geel. Vijf minuten later viel de eerste goal. Een goede actie op rechts en dito voorzet werd keurig afgemaakt: 1-0. De Zweef moest alle zeilen bijzetten om AWC te stoppen, wat leidde tot een gele kaart voor Pieter van Vree. Voorin bij de blauwwitten waren er wat kansen uit vooral dode spelmomenten.
Tien minuten voor rust werd een corner (die de volgens assistent-grensrechter eigeblijk een ingooi had moeten zijn) redelijk weggewerkt, maar kwam buiten het strafschopgebied voor een AWC-been dat uithaalde. Omdat de bal onderweg van richting werd veranderd, kon Vicente Fernandez Hesselink niet meer redden: 2-0. Een rake kopbal even later spatte op de paal anders was het bij rust al 3-0 geweest.
Na rust begon het grote kaartenfestival, waarvan vooral de Zweef de dupe was. Enerzijds, omdat AWC het wat slimmer aanpakte, anderzijds door frustratie en ook omdat het erop leek, dat de man in het geel vooral zijn oog op de Nijverdallers liet vallen. De kritiek vanaf de kant was niet van de lucht. In de 47e minutt was er geel voor Mark Scholten, vijf minuten later voor Niels Kolkman. In de 53e minuut werd Vicente in een scrimmage onderuit gelopen en verdween de bal in het doel: 3-0.
Pieter van Vree maakte plaats voor Peter Knobbe. De Zweef deed nog wat terug. Een hoge voorzet van Tom Hegeman was voor Tanner Kurt net iets te hoog, maar tijdens zijn koppoging werd hij in de rug geduwd: penalty. Sven Dikkers maakte de stand wat draaglijker: 3-1.
De Zweef kon geen grip krijgen op het spel en werd hier en daar gefrustreerd. Sven Dikkers trok zijn man onderuit, terwijl de bal al weg was. Er volgde wat gedoe op de grond en even later sprong de vonk in het kruidvat. Getrek en gedoe over en weer tussen verschillemde spelers. De twee aanstichters lagen gewond op de grond. Het is en was de vraag of de scheidsrechter uberhaupt iets heeft gezien (de bal was immers al weg...), maar hij gaf rood aan Sven Dikkers en zijn directe tegenstander slechts geel.
Alles wat blauwwit was bemoeide zich ermee en ging de scheidsrechter vertellen wat er mis was. Vicente Fernadez Hesselink kreeg geel, evenals Stein Klein Robbenhaar, die al geel had en met Sven samen de kleedklamer kon opzoeken. Daarna was er nog rood voor Serkan Karaali.
Nadat de rookwolken een beetje waren opgetrokken, ging de wedstrijd als een nachtkaars uit. Tom Hegeman liet nog een spetter los die door de keeper nog net kon worden gered. Philip Achteres wisselde John Damman voor Stefan Scholten en Tom Hegeman voor Tom Woesthuis. Tanner Kurt was de eenzame spits die een hoop hoge ballen kreeg, maar daar doe je in je eentje niet zoveel mee.
In de eerste klasse E worden zo onderdehand de bokken van de schapen gescheiden. De winnaar van vandaag kan zich nog "bok" noemen, maar de Zweef zit nu duidelijk bij de schapen. O ja, de blauwwitten kunnen voetballen. Heel mooi en goed. Maar dan moeten alle spelers fit zijn en in topvorm en met een inzet van 110%. Dan kan De Zweef van alle ploegen winnen, maar dat kun je niet elke week. Het vertoonde spel tot nu toe geeft aanleiding te hopen op handhaving.
De foto's

De Zweef 1 - V. Twello 1 (1-1)
06 november 2011
Een zwaar gehavend De Zweef (vijf basisspelers waren er niet bij) heeft tegen het eveneens niet hoog geklasseerde Voorwaarts Twello met 1-1 gelijk gespeeld. Beide ploegen schieten daar niet zo veel mee op, maar het is beter dan verliezen. De 1-1 was gezien het speelbeeld terecht en het maximaal haalbare voor de ploeg waar "good old" Michel Kurvink in de spits stond. Om te zien was het een leuke wedstrijd met veel kansen  over en weer.

Zoals gezegd: De Zweef moest het doen zonder veel basisspelers. Door schorsingen en blessures waren Sven Dikkers, Stijn Klein Robbenhaar, Vicente Fernandez Hesselink, Tom en Niels Hegeman niet beschikbaar voor trainer Philip Agteres, die met veel invallers moest beginnen. Wegens gebrek aan spitsen ging Michel Kurvink (inmiddels in de Zweef 3) heel netjes in op het verzoek mee te doen.
De Zweef trok fel van leer om een snelle voorsprong te krijgen. Voorwaarts maakte gebruik van de ruimte die daardoor onstond. Na drie minuten al ging een schot over. In de zesde minuut keerde de goed keepende Michel Dikkers een inzet van dichtbij, maar had geen kans tegen de knal die daarop volgde: 0-1.
De Zweef moest verschrikkelijk hard werken om het achterin dicht te houden en voorin de spitsen te bedienen. Dat kostte heel veel kracht en aan de lijn stonden de gezichten somber: zou de ploeg dit twee keer 45 minuten vol kunnen houden?  Dat lukte, maar er moest af en toe aan de noodrem worden getrokken. Zo kreeg Mark Scholten geel. Mooie kansen waren er voor Niels Kolkman en Sander Souverijn.
Op slag van rust kwam De Zweef op gelijke hoogte. Michel Kurvink passte op Niels Kolkman die in de vrije ruimte liep. Hij omspeelde de keeper, maar leek de bal te hard te spelen. Vlak voor de ogen van een aanstormende back kon Niels de bal echter met een sliding de bal richting doel werken, waar het leer tergend langzaam over de doellijn rolde: 1-1 en veel blijdschap.
Na rust een zelfde beeld. Twee gelijk opgaande ploegen die beide kansen kregen, waarbij De Zweef twee keer moest redden op de lijn. Twee ploegen ook die de knollen wel zo'n beetje op hadden. Pieter van Vree, Michel Kurvink en Emiel Blikman verlieten vanaf een kwartier voor tijd moegestreden het strijdtoneel en maakten plaats voor Jeroen van Schooten, Peter Knobbe en Robin Souverijn. Na een fout achterin kreeg Voorwaarts vlak voor tijd nog een prachtige kans om de drie punten mee naar Twello te nemen, maar in tweede instantie redde John Damman miraculeus. In de tweede helft was er nog geel voor Sander Souverijn en dat was het wel zo'n beetje.
De foto's

PH 1 - De Zweef 1 (0-2)
13 november 2011 
Met technisch beter en verzorgder voetbal heeft De Zweef terecht gewonnen van PH. Geluk voor De Zweef was dat de hele voorhoede weer beschikbaar was en dat was jammer voor PH. Voor beide ploegen was deze wedstrijd erop of eronder, omdat de onderste plaats in de eerste klasse E aan de orde was. De Almeloers probeerden alles, kregen kansen, maar De Zweef dicteerde nagenoeg de hele wedstrijd. Alleen in de tweede helft moesten de blauwwitten wat ruimte weggegeven, maar daarvan kon PH niet profiteren.
Zoals gezegd: De Zweef liet beter voetbal zien. Verrassender en met de bekende positiewisselingen. Trainer Philip Agteres zal blij zijn geweest weer te kunnen beschikken over zijn vertrouwde aanvallers. Dat betekende een plek op de bank voor Tanner Kurt, Tom Woesthuis en Peter Knobbe.
Al vanaf het begin lieten de Nijverdallers zien dat het menens was met in de eerste vijf minuten al harde afstandsschoten van Pieter van Vree en Sven Dikkers die maar net naast gingen. Pas na tien minuten voetbal moest Vicente Fernandez Hesselink echt ingrijpen op een PH-kans.
Achterin hadden de mannen Scholten, Sander Souverijn en Emiel Blikman het onder leiding van John Damman weinig moeite de geelzwarte aanvallers onder controle te houden. In de 17e minuut viel de eerste goal. Tom Hegeman schoot na een mooie aanval op doel en de keeper kon de bal met moeite tot corner verwerken. Tom plaatste zich achter de bal en zag de indraaiende corner die tot ieders verrassing (en ook die van hemzelf) via de borst van de keeper in het doel verdween: 0-1.
Na rust begon PH een alles-op-alles offensief. Daar had De Zweef het even moeilijk mee, maar kon de draad weer oppakken. Vooral omdat achterin bij PH ruimte ontstond. Niels Kolkman trok een paar keer de vrije ruimte in. Stijn Klein Robbenhaar schoot vlak voor langs. Even later stuurde hij met een diepe pass Sven Dikkers de ruimte in. Die maakte geen fout tegen de uitlopende keeper en met een simpel tikje werd het 0-2.
PH liet de moed niet zinken en gooide alle remmen los. Voetballend gezien dan, want het was een sportieve wedstrijd. Buiten bereik van Vicente Fernandez Hesselink spatte een bal op de lat en kwam voor de voeten van een PH-speler die tegen Vicente aan schoot en iedereen zag de bal langzaam naast het doel verdwijnen. Laatste wapenfeit was de wissel waarbij Stijn Klein Robbenhaar werd vervangen door Peter Knobbe. Een terechte overwinning waar De Zweef op gepaste wijze heel blij mee was.
De foto's

De Zweef - Germania (3-4)
20 november 2011
De Zweef stond het eerste half uur te slapen en toen het team wakker werd, stond de 0-2 op het scorebord. Het laatste kwartier van de eerste helft werd redelijk gevoetbald en bij rust was de stand 1-2. Germania liep snel uit naar 1-4, maar bijna voltrok zich het "wonder van Nijverdal". De stand bleef echter steken op 3-4 en dat was gezien het wedstrijdbeeld terecht. Germania liet meer voetbal zien, was scherp en snel en trok aan het langste eind.

Na 9 minuten speelde een Germania-aanvaller twee verdedigers uit met een handvol mooie kapbewegingen en liet met een diagonaal schot Michel Dikkers kansloos. De Zweef had wakker moeten schrikken, maar dat gebeurde niet. Het grootste deel van het team voetbalde futloos en was zoekend naar een weg richting vijandelijk doel.
Die weg werd niet gevonden. Het was Germania wat de klok sloeg. Twee minuten na de openingsgoal trapte Pieter van Vree zijn tegenstander op de hakken binnen het strafschopgebied. Geel en een penalty waren het gevolg. Plus natuurlijk de 0-2. De Zweef probeerde van alles, maar het lukte niet. Emiel Blikman kreeg geel.
Diezelfde Emiel was even daarna de held toen hij een lange hoge bal over de verdediging heen, goed controleerde. Oog in oog met de Germania-doelman maakte hij geen fout en schoot de 1-2 binnen, Een mooi moment, zo vlak voor rust.
Na rust gaf Germania gas en net als in de eerste helft werd na 9 minuten gescoord. Vijf minuten later ging de trekker al over voor de 1-4. Dat was voor trainer Philip Agteres het sein om te wisselen. Emiel Blikman en Pieter van Vree werd gewisseld voor Tom Woesthuis en Robin Souverijn.
Het spelbeeld bleef hetzelfde, maar de blauwwitten hadden wat meer succes. Na 25 minuten was het Tom Hegeman die een afstandsschot van 20 meter uit de draai in het net zag verdwijnen: 2-4. Even later gaf Stijn Klein Robbenhaar een scherpe, hoge voorzet en zag deze tot zijn verbazing in de verre kruising verdwijnen. Een pracht van een goal: 3-4. Het laatste kwartier bracht daardoor spanning en  sensatie, want beide teams creëerden nog een aantal goede mogelijkheden, maar gescoord werd er niet.
De foto's

Glanerbrug - De Zweef (4-2)
03 december 2011 
Er leek een kleine sensatie in de lucht te hangen toen De Zweef vlak na rust op een 0-1 voorsprong kwam door Tom Hegeman. De ploeg voetbalde goed tegen een tegenstander die er niet echt doorheen kon komen. Eigenlijk hadden de blauwwitten het redelijk gemakkelijk en konden de zaak achterin onder controle houden. Natuurlijk, aanvallend was het moelijk en dat kwam er ook niet zo van. Na de 0-1 had Glanerbrug vijf minuten nodig om orde op zaken te stellen, want toen stond het 3-1. De Zweef maakte nog 3-2 (John Damman), waardoor het spannend werd, maar ver in blessuretijd werd het 4-2. Niels Hegeman maakte zijn rentree.

Glanerbrug was beter. Vaker aan de bal, maar De Zweef voetbalde sterk op eigen helft en gaf eigenlijk niks weg. In de eerste helft was er eigenlijk maar één kans voor Glanerbrug. Oog in oog met Vicente Fernandez Hesselink faalde de aanvaller, want Vicente redde heel knap. Ook de rebound ging er niet in. Zo was het bij rust terecht 0-0.
Na rust hetzelfde beeld. Totdat Tom Hegeman in de 51e minuut de bal kreeg, zich vrij speelde en van zo'n 25 meter een schuiver los liet, die vlak langs de paal en onbereikbaar voor de keeper het doel in rolde. Zoals gezegd; een kleine sensatie hing in de lucht. Dat was maar even. Wat er gebeurde is onduidelijk. Of Glanerbrug even gas gaf of De Zweef de concentratie kwijt was, blijft een vraagteken. Misschien wel beide.
In de 55e minuut kreeg Glanerbrug twee kansen; de daaruit voorvloeiende corner werd benut en het was 1-1. Drie minuten later werd de achterhoede op links uitgespeeld en de voorzet werd simpel ingetikt: 2-1. Twee minuten later greep Vicente Fernandez Hesselink mis en in een melee van spelers werd de bal ingekopt: 3-1. Dat was Glanerbrug deze middag.
Niels Hegeman maakte plaats voor Pieter van Vree en even later kwam Tanner Kurt voor Stein Klein Robbenhaar. Philip Agteres besloot achterin één op één te gaan spelen en schoof John Damman naar voren. Dat had succes, want met nog 20 minuten te spelen kopte hij een vrije trap van links in het doel en was het 3-2. Het werd nog spannend, want Glanerbrug kon het kunststukje van even daarvoor niet meer herhalen.
De geblesseerde Peter Knobbe maakte plaats voor Robin Souverijn. De Zweef zette alles op alles om er nog een gelijkspel uit te halen en kwam af en toe gevaarlijk opzetten. De ruimte die vrij kwam werd ver in blessuretijd benut met de mooiste goal uit de wedstrijd : een droge hoge knal van zo'n 20 meter. Eindstand 4-2. 
De foto's

De Zweef 1 - Tubantia 1 (2-0)
11 december 2011 
De Zweef kan met een redelijk tevreden gevoel de winterstop in. De 2-0 overwinning op Tubantia draagt daar voor een groot deel aan bij. Nu doet het team nog mee in de middenmoot, terwijl de tegenstander alleen maar naar boven kan kijken. De overwinning was gezien het spelverloop terecht. De Zweef liet meer voetbal zien en creëerde gevaarlijke kansen. Ook Tubantia kreeg mogelijkheden, maar kon deze niet benutten. Op een paar momenten na beheersten de blauwwitten het spel en als alle echte kansen waren benut had de winst nog groter uit kunnen vallen.

Met de winterstop voor de deur eerst even terug kijken: In de eerste spelronde heeft De Zweef laten zien wel iets te zoeken te hebben in de eerste klasse. Van de 14 ploegen zijn er zeker zeven die op hetzelfde niveau presteren. En dan kan De Zweef ook nog een paar bijzondere potten spelen, zoals tegen Rheden (winst) en De Bataven (gelijk). Sommige wedstrijden zijn onnodig verloren. Het doelsaldo vóór is heel mooi, maar het doelsaldo achterin het op een na slechtste in de eerste klasse. Maar zeker als de zaak verdedigend beter staat, is er hoop op klassebehoud zonder nacompetitie.
Nu de wedstrijd: Het eerste kwartier kreeg Tubantia geen poot aan de trapper. Na 8 minuten had De Zweef de leiding al kunnen nemen. Na een fraaie actie van Stijn Klein Robbenhaar kreeg Tom Hegeman de bal ingespeeld. Zijn inzet werd knap gered. De Zweef kreeg kansen, maar scoorde niet. Dat gaf Tubantia moed en na 28 minuten moest Vicente Fernandez Hesselink handelend optreden en deed dat prachtig.
Peter Knobbe liep vlak voor rust tegen geel op. Daar zal niemand van wakker hebben gelegen want de eerstkomende aanval van De Zweef werd onreglementair afgebroken. De vrije trap van Sven Dikkers werd door de keeper weggeslagen en de opstuitende bal werd door Stijn Klein Robbenhaar ingekopt: 1-0. Een minuut later liet Niels Kolkman de Tubantia-verdediging achter zich , maar wachtte oog in oog met de doelman te lang om de verlossende 2-0 in te schieten.
Kort na rust kreeg een speler van Tubantia voor de tweede keer geel en kon vertrekken. De ruimte die zou moeten ontstaan, werd niet gevonden. Sterker nog, De Zweef gaf ruimte weg. Dat nam niet weg dat vlak achter elkaar de mogelijkheid op 2-0 ontstond. De eerste keer tikte de Zweefaanval zich prachtig door de Tubantia-verdediging. Jammergenoeg kon Niels Hegeman net niet zorgen voor een even zo fraai slotstuk van deze actie.
Een minuut later ging Tom Hegeman op oorlogspad en passeerde drie man. Zijn schot miste echter precisie. Tanner Kurt kwam Sven Dikkers vervangen. De 25e minuut was de verlossende minuut. Ook nu weer een actie van Tom Hegeman. Hij trok naar binnen, passeerde twee tegenstanders en zag zijn schot op doel in het net verdwijnen: 2-0.
De Zweef maakte het zich nog moeilijk door de wedstrijd niet rustig uit te spelen. Er was teveel balverlies met een snelle omschakeling van Tubantia, dat zo nog druk kon zetten en probeerde een goal te maken. Robin Souverijn kwam voor Niels Kolkman en Melvin van Burik voor Stijn Klein Robbenhaar. De mooiste actie was voor Niels Hegeman. Hij werd door Tanner Kurt heerlijk de diepte ingestuurd, speelde de keeper fraai uit, maar met een iets te hard schot. Alleen via een sliding kon hij nog bij de bal komen en zag tot zijn verdriet dat die tegen de paal ging. Zo heel erg was dat niet, want het was tijd en de punten in de zak.
De foto's

De Zweef traint in Turkije
08 januari 2012 
Als voorbereiding op de tweede seizoenshelft is de selectie van De Zweef voor een korte trainingsstage in Turkije geweest. De bedoeling was flink te trainen op het veld, maar slecht weer strooide in het begin van de stage roet in het eten. Gelukkig voor de ploeg waren er voldoende alternatieven in zwembad en sportzaal. De buitentraining is iets later opgepakt op een pracht van een veld. Ook is een wedstrijd gespeeld tegen Luctor uit Almelo (2-4). De selectie van die club verbleef namelijk in hetzelfde hotel. Onze mannen zijn inmiddels weer veilig terug in Nijverdal. De stage in Turkije is voor een deel betaald uit sponsorbijdragen en voor een deel uit eigen zak van de spelers. Lees ook het interview met Mark Scholten.

De Bataven - De Zweef (8-2)
29 januari 2012
De Bataven worden kampioen. Dat kan niet anders als je hun spel ziet. In de thuiswedstrijd tegen De Zweef lieten de Gendtenaren niets heel van de blauwwitten. De uitslag (8-2) is misschien wat geflatteerd, maar de Nijverdallers hadden niets in te brengen tegen de jonge, snelle, goed-georganiseerde en technische begaafde elf van de tegenstanders. Door het verlies van Glanerbrug deden De Bataven goede zaken in de eerste klasse E. En daar sta je dan anderhalf uur van huis te barsten van de kou. Maar goed, verlies was ingecalculeerd en de concurrentie verloor, dus eigenlijk niets aan de hand.....

De Zweef begon direct na aftrap al achter de zaken aan te lopen. Men had nog geen bal geraakt of De Bataven kwamen op 1-0 (2e minuut). De ploeg stond het eerste kwartier te slapen, had nog geen bal goed geraakt en nog geen combinatie goed gespeeld toen het al was (heel fraai) 2-0 was geworden. Een afstraffing hing in de lucht. Door Peter Knobbe vroeg te wisselen voor Michel Tijhof (na heel lang weer terug in het eerste) ging Sander Souverijn op zijn vertrouwde linksbackplaats spelen. 

De ploeg ontwaakte een beetje en het ging iets beter. De Zweef kreeg een strafschop mee nadat Niels Kolkman in het strafschopgebied onderuit ging. Tom Hegeman benutte de pengel hoog in het doel: 2-1. Vlak voor rust was er geel voor Sander Souverijn. Op slag van rust kregen de Bataven een corner die zwak werd uitverdedigd. Dat leverde de thuisploeg de 3-1 op.

Deze keer ging het niet zoals thuis, toen De Zweef na rust een 0-3 achterstand kon ombuigen naar 3-3. De Bataven hebben geleerd, zijn slimmer geworden en een nog sterker collectief, dat nauwelijks overtredingen nodig heeft om duels te winnen. Dat liet de ploeg na rust zien door de verdediging binnen zeven minuten twee keer op snelheid te overlopen en de 5-1 op het scorebord te brengen. Gelopen koers.

Pieter van Vree (voor Emiel Blikman) en even later Tom Woesthuis (voor Stijn Klein Robbenhaar) kregen speelminuten. Toen was het al 6-1 na een inschattingfout van Michel Dikkers, die overigens nog een paar knappe reddingen verrichtte. Met nog een kwartier op de klok zette Pieter van Vree met een lange bal op Robin Souverijn en aanval op. Souverijn speelde zijn man uit en gaf hoog voor. De bal kwam voor de voeten van de meegelopen Van Vree die met links droog uithaalde en de 6-2 aantekende.
Dat was het dan wel. In de laatste tien minuten trapten de Bataven er nog twee in, zodat het uiteindelijk 8-2 werd. Omdat de concurrentie ook verloor, veranderde er voor De Zweef niets op de ranglijst. Excuses voor de matige kwaliteit van de foto's, maar dat komt door voetbal na half drie onder bewolking eind januari.
De foto's

SDOUC 1 - De Zweef 1 (2-1)
26 februari 2012 
De Zweef heeft het tegen SDOUC niet kunnen redden. In Ulft stond na 90 minuten de stand 2-1 op het scorebord. De ploeg uit Ulft voetbalde iets beter, maar De Zweef kon door counters gevaar stichten. Echter niet genoeg om een stempel op de wedstrijd te kunnen drukken. In de laatste seconde van de wedstrijd kopte Michel Tijhof de bal uit een corner richting doel, maar de SDOUC-keeper kon deze nog net uit de kruising tikken. Dat was jammer, want een puntje zou mooi zijn geweest.

De Zweef begon goed aan de wedstrijd en kwam na 2 minuten op voorsprong door Niels Hegeman. SDOUC stelde na 10 minuten orde op zaken. De ploeg uit Ulft zetten veel druk naar voren, maar creeerde niet echt veel kansen. Hetzelfde gold overigens voor De Zweef dat met counters probeerde eruit te komen. Er waren aan beide kanten mogelijkheden, maar er vielen geen goals. Bij De zweef ook omdat Michel Dikkers een paar goede reddingen verrichtte. 1-1 dus bij rust.

Na de thee hetzelfde beeld: Ulft zette druk en De Zweef counterde. In de 55e minuut maakte SDOUC 2-1. Zo bleef het tot het einde van de wedstrijd.  Philip Agteres wisselde na een uur John Damman voor Tom Woesthuis en in de 80e minuut kwam Stefan Scholten voor Pieter van Vree. Gele kaarten waren er voor Niels Kolkman, Michel Tijhof en Pieter van Vree.

Rheden 1 - De Zweef 1 (4-2)
04 maart 2012 
De Zweef heeft het tegen de nummer twee in de eerste klasse weggegeven. De ploeg kwam verdiend op 0-1, maar gaf na een half uur spelen twee goals weg. Toen ook nog onder de ogen van de scheidsrechter een tegenstander in het strafschopgebied onderuit werd getrokken en de penalty was benut, was het over. De Zweef probeerde het nog en gaf alles. Daarbij maakten het de blauwwitten het zichzelf moeilijk door veel onnodig balverlies. Uiteindelijk werd het nog 4-2 met zelfs nog kansen op 3-4. Het mocht niet zo zijn.
Na twee minuten werd De Zweef wakker. Een harde kopbal van Rheden ging net naast. De Zweef liet daarna goed voetbal zien. Een vrije trap van Stijn Klein Robbenhaar op zo'n 25 meter van het doel kwam op het hoofd van John Damman die de bal in het net knikte. Dat zag er goed uit. Rheden probeerde wat terug te doen en zocht veelvuldig de zijlijn met lange ballen. Dat was gevaarlijk. Bij een van die ballen werd niet goed meeverdedigd en werd het een corner. Uit die corner maakte Rheden gelijk toen een speler de bal op de hak kreeg die daarna in het dak van het doel verdween. Vicente had het nakijken: 1-1.
Even later zag iedereen wat je noemt een "zondagsschot". De bal werd in één keer uit de lucht genomen en verdween in de kruising. Zo maak je er hooguit twee of drie in je hele voetbalcarriere. Zondagsschot of niet, het werd wel 2-1. De Zweef zette druk en probeerde voor rust nog de gelijkmaker te scoren. Dat had zat gekund, want beide ploegen deden niet veel voor elkaar onder. Het lukte echter niet.
Trainer Philip Agteres zal de mannen in de rust hebben toegesproken, want de ploeg vertrok fel uit de startblokken. Dat leidde overigens tot een gele kaart voor Niels Hegeman. In de 57e minuut trok Michel Tijhof zijn tegenstander onder de ogen van de scheidsrechter onderuit in het strafschopgebied. Dat was niet handig: gele kaart, strafschop en 3-1. De Zweef probeerde terug te komen, veroverde vaak de bal, maar zag heel was passes (zelfs in vrije positie) bij een tegenstander in de voeten komen. Dan kost voetballen veel kracht.
Stijn Klein Robbenhaar maakte plaats voor Peter Knobbe.  In een daarop volgende aanval had De Zweef de aansluitingstreffer kunnen maken. Het lukte niet en in zijn ijver de bal in het net te schoppen, raakte Sander Souverijn de keeper: gele kaart. Aan de andere kant liet Rheden zien hoe je scoort. Een aanval over rechts eindigde met een strakke voorzet. Ongrijpbaar voor Vicente Fernandez Hesselink werd op de lat geknald. De inzet daarna kon niet meer worden gekeerd: 4-1. Het werd nog 4-2 door een mooie actie van Sander Souverein, die op de achterlijn Niels Kolkman vond, die z'n tegenstander passeerde en voorlegde op Emiel Blikman die scoorde. Met nog tien minuten te spelen kwam Stefan Scholten voor Emiel Blikman. De Zweef zette nog een keer aan, maar kon niet meer gevaarlijk worden.
De foto's

De Zweef 1 - SC Ensch.1 (1-1)
11 maart 2012
Als je vooraf had gezegd "gelijkspel" dan had iedereen daarvoor getekend. Veertien punten voorsprong van SC Enschede op de ranglijst was daarvoor een terecht aanleiding. Na afloop van het duel op Gagelman was 1-1 voor De Zweef echter niet alleen meer dan verdiend, maar zou het niet gek zijn geweest als de blauwwitten hadden gewonnen. Helaas, maar de getoonde inzet en concentratie geven hoop voor de komende wedstrijden. Eigenlijk is De Zweef nauwelijks in gevaar geweest en de ene goal die viel aan Enschedese kant, was een onachtzaamheid in de Zweef-verdediging. Daar stond tegenover dat De Zweef in de laatste tien minuten de druk stevig opvoerde een handvol corners kreeg met een aantal goede mogelijkheden op de 2-1.

Het was Sportclub Enschede die het initiatief nam in de wedstrijd. dat duurde niet lang. De wedstrijd ging daarna gelijk op met weinig mogelijkheden ana beide kanten, maar wel leuk en aantrekkelijk voetbal. De Zweef voetbalde heel geconcentreerd en met veel inzet. Dat zette zoden aan de dijk, want de tegenstander kon niet verder komen dan het strafschopgebied. Het ontbreken van de geschorste Sander Souverijn en Michel Tijhof was geen probleem voor de vervangers Peter Knobbe en Tom Woesthuis, die beiden goed speelden.

Na een dik half uur werd de bal van achteruit diep gespeeld op Niels Kolkman, die goed doorging en heel beheerst de 1-0 in de verre hoek schoof. Ruim vijf minuten later echter was de stand gelijk.  Een paar fouten achterin leidde tot balbezit voor de goede spits van SC Enschede die even verlost was van zijn kwelgeest Pieter van Vree. Hij kon vrij op Michel Dikkers af die de bal over hem heen via onderkant lat het doel in zag verdwijnen: 1-1.

De tweede helft was minder spectaculair. De Zweef had veel gegeven en Sportclub had er niet zoveel zin meer in; de kopjes hingen daar een beetje. Pieter van Vree maakte na een half uur plaats voor Stefan Scholten. De Zweef rook bloed toen tien minuten voor tijd Niels Kolkman in doorgebroken positie onderuit werd gehaald en de scheidsrechter rood trok. SC Enschede met tien man hield alleen nog maar tegen en probeerde met lange ballen de vleugels te bereiken, wat zelden meer lukte. Tom Hegeman maakte vlak voor tijd nog een mooie actie door op de achterlijn twee man te omspelen en strak voor te zetten. De Zweef forceerde een aantal corners achter elkaar waarbij een 2-1 winst in de lucht hing. Gelukkig voor Sportclub ging de bal in de scrimmages telkens aan het doel voorbij. Zo bleef het 1-1 en was Sportclub daar misschien nog wel het blijst mee.
De foto's

Achilles 1 - De Zweef 1 (2-1)
17 maart 2012
De Zweef deed het heel goed tegen Achilles. Had vlak voor rust kans op 0-1, maar miste een penalty. Tot 20 minuten voor tijd was er niets aan de hand. Toen was er de nodige commotie in het veld, werd een speler van Achilles met rood weggestuurd en volgde er een korte staking van de wedstrijd. Daarna wist de Zweef niet hoe moest worden omgegaan met een 0-1 voorspong en een overtal-situatie. Natuurlijk, het optreden van de scheidsrechter was niet erg sterk, maar daaraan lag het niet dat Achilles met nog een handvol minuten te spelen twee keer kon scoren. De Zweef bleef met lege handen en een daverende kater achter in een duel, waarin de ploeg door scherp voetbal de tegenstander uit het spel haalde. Maar uiteindelijk de tegenstander wel de punten cadeau deed.....

In de eerste helft ging de strijd redelijk gelijk op. Achilles had de eerste mogelijkheid, maar de bal ging gelukkig net aan het doel voorbij. Later moest Vicente Fernandez Hesselink ingrijpen. De Zweef kreeg ook twee kansen. De tweede was 100%. Tom Hegeman speelde Niels Kolkman strak in op de rand van het strafschopgebied. Niels had een mooi hakje in huis, dat op waarde werd geschat door Sven Dikkers. Die werd onderuit gehaald en de scheidsrechter wees naar de stip. Vanaf 11 meter ging het leer echter huizenhoog over het doel. Dat was op slag van rust. In de eerste helft was er nog geel voor Niels Hegeman.
Na rust had De Zweef nog meer controle op het spel van Achilles, dat moeite had het doel te vinden. De blauwwitten (vandaag overigens vanwege de scheidsrechter in blauwgrijs) deden het goed. Achilles werd onrustig en dat leidde tot overtredingen. Niels Kolkman (normaal nooit een klager) werd keihard op de knie geraakt en schreeuwde het uit; zelfs vader Frits kwam later in het veld poolshoogte nemen. Niels' tegenstander (net in het veld) kon met rood vertrekken. Daarna liep het een beetje uit de hand. Achilles protesteerde en ook de zijkant bemoeide zich ermee.
De assistent-trainer werd weggestuurd, maar weigerde te gaan. Ok, zei de scheids, en blies af. Na 10 minuten verplichte pauze kwam het spul terug het veld op. De Zweef met 11 en Achilles met 10 man. Het vertoonde spel deed overigens anders vermoeden. De Zweef was nerveus. Tom Woesthuis liep tegen geel op.
In de 35e minuut kregen de blauwwitten loon naar werken. Een lange bal werd door Niels Hegeman achterover gekopt richting doel. De bal kwam bij de tweede paal terecht voor de voeten van John Damman, die simpel intikte: 0-1. In plaats van te kiezen de wedstrijd rustig uit te spelen, bleef het onrustig. Sven Dikkers kreeg geel. Een minuut later kreeg Achilles een vrije trap en de bal ging met een grote boog over alles en iedereen heen en zakte buiten bereik van Vicente Fernandez Hesselink net onder de kruising het doel in; 1-1.
Sven Dikkers maakte plaats voor Peter Knobbe, die direct met een mooie actie vanaf links bijna Stijn Klein Robbenhaar bereikte die op snelheid lag om in te schieten. In de tegenaanval kreeg Sander Souverijn geel.
Ongelukkig uitstappen achterin bracht Achilles in een overtal-situatie voor het Zweefdoel. Daar speelde de gehaaide nummer 10 een paar man zoek en kwam alleen op Vicente af, die heel knap redde. De return echter was een prooi voor Jacob Said, die zijn tweede treffer aantekende: 2-1. En toen was het over en uit. Natuurlijk, de opmerkingen over de leiding waren terecht, maar het lag vooral aan de ploeg zelf dat er geen beloning was voor veel inzet.
De foto's

De Zweef - AWC (0-3)
25 maart 2012 
Penalty gemist. Glaszuiver doelpunt afgekeurd. Provocatie na afloop en het nodige geheister. Wel eens gehoord van de Wet van Murphy? Nee? Nou het voorgaande is een voorbeeld. Als er één ding mis gaat, gaat alles mis. En zo loopt het de laatste weken met De Zweef. Nooit eens het geluk dat een koploper vaak heeft. Nooit eens een gelukkige goal. De Zweef voetbalde de eerste helft beter dan het matige AWC, kreeg een penalty tegen en miste er zelf een. Na rust liet de scheidsrechter zich beinvloeden door een hoop geschreeuw van spelers van ACW en een lepe grensrechter die de bal niet over de lijn had zien gaan, terwijl alles wat blauwwit was en op één lijn stond, het net zagen bewegen na een inzet van Sven Dikkers. Zo zal De Zweef  alle wedstrijden tegen de onderste ploegen moeten winnen. 

De Zweef voetbalde de eerste helft goed. Was fel in de duels en had de zaak verdedigend op een rij. Opbouwend liep het redelijk, maar tot goals kwam het niet. De voorhoede verkeert de laatste weken niet in topvorm en creëerde ook nu niet al te veel kansen. En de kansen die er waren, werden niet benut. Dit was overigens de eerste wedstrijd in het seizoen dat De Zweef niet scoorde.
Na een half uur spelen kreeg AWC de eerste kans. Michel Dikkers maakte een foutje, maar gelukkig stond Peter Knobbe op de lijn om de vijandelijke inzet te keren.
Even later kreeg AWC de kans op 0-1 toen de ploeg een penalty kreeg nadat Tom Woesthuis op de lijn redde, maar met de hand (geel). De strafschop werd benut: 0-1. Teleurstelling bij De Zweef dat meer verdiende dan een achterstand. Toen twee minuten na de pengel van AWC Stijn Klein Robbenhaar onderuit werd gehaald in het andere strafschopgebied, wees de scheids opnieuw naar de stip. Helaas voor de blauwwitten zag Tom Hegeman zijn inzet gestopt. AWC liet daarna nog een staaltje rendement-voetbal zien. Uit een mooie aanval (waarbij de De Zweef-verdediging niet vrijuit ging) werd bij de tweede paal de 0-2 simpel ingetikt. Rust.
Na rust kwam De Zweef het veld in in de wetenschap dat het kon. AWC speelde een stuk slechter dan in de thuiswedstrijd. In de tweede minuut al zou de wedstrijd weer kleur krijgen. Stijn Klein Robbenhaar maakte een paar mooie acties en zette voor vanaf de achterlijn. Sven Dikkers werkte de bal in het doel. Afgekeurd. Maar onmiddellijk daarna goedgekeurd. Alle spelers van AWC naar de scheidsrechter. Die naar de "assistent" die verklaarde dat de bal niet over de lijn was geweest. Afgekeurd. Scheidsrechterbal op de achterlijn!!!!!! Nog nooit vertoond. Geen goal, terwijl supporters en niet-supporters in de buurt van het doel twee dingen zagen:
1. De bal raakte het net (en was dus heel ruim binnen)
2. Een grensrechter die wel 10 meter voor de achterlijn stond toen werd gescoord.
Meer wil ik er niet over kwijt.
De Zweef bleef aanvallen want een 1-2 hing nog steeds in de lucht. Pieter van Vree moest zijn positie ruilen met Robin Souverijn en even later maakte Emiel Blikman plaats voor Stefan Scholten. Het werd er niet beter op. Sterker: na een dik half uur voetballen kreeg AWC een corner die niet goed werd weggewerkt. De bal viel in de verre kruising en het was 0-3 en afgelopen. Natuurlijk had De Zweef daarna en -ook daarvoor- nog (mooie) kansen op een goal, maar alles zat tegen en dus viel die niet. Heel jammer, want er had meer ingezeten. Heel jammer ook het gedoe na afloop van de wedstrijd.
De foto's

Voorw. Twello - De Zweef (4-2)
01 april 2012 
De Zweef moest winnen van Voorwaarts Twello om nog een beetje in de race te blijven voor klassebehoud. Helaas is dat niet gelukt. Positief is dat de voorhoede het net weer wist te vinden. Negatief is dat te veel spelers hun normale vorm niet haalden waardoor het voor de rest nog harder ploeteren werd. Het zag er allemaal niet zo slecht uit daar in Twello. De Zweef opende en hield de 0-1 tot de rust. Twello kwam anders uit de kleedkamer dan voor rust. Maar dat had De Zweef eerst niet in de gaten, want de ploeg kwam op 0-2. Daarna ging alles fout en werd het vlak voor tijd 3-2. De alles of niets-poging van de blauwwitten eindigde in de 4-2 ver in blessuretijd.

De Zweef begon goed en was scherp in de duels. Na 6 minuten al kwam de bal bij Stijn klein Robbenhaar. De keeper kwam uit, maar liet zich gemakkelijk omspelen. De 0-1 werd simpel binnen getikt. Daarna werd het degradatie-voetbal. Veel lange ballen, de tweede bal die altijd voor de tegenstander was (zowel bij Twello als De Zweef). Kortom, niet mooi om te zien. De eerste echte kans voor Twello kwam pas na een half uur spelen. Vicente Fernandez Hesselink redde knap in de korte hoek. Zo bleef het 0-1.
Na rust was de eerste kans voor Twello, maar de bal ging net naast. In de daarop volgende aanval speelde Tom Hegeman met een simpele voetbeweging de bal langs de laatste man van Twello en zag Sven Dikkers op snelheid richting doel gaan. Sven passeerde de doelman in de verre hoek: 2-0. Niets aan de hand en veel blijdschap bij alles wat blauw en wit was. Maar, Twello trapte af en de verdediging kreeg de bal niet weg. Opeens lag die in het doel: 1-2. In dezelfde minuut.
Dat gaf de oranje-burger moed. John Damman liep tegen geel op. Even later kwam De Zweef twee keer achter elkaar goed weg. Twello nam duidelijk het initiatief. Dat resulteerde in de gelijkmaker in de 60e minuut. Bij een vrije trap stonden drie man van Twello vrij bij de tweede paal en toen kon ook een Vicente-in-vorm er niets meer aan doen: 2-2.
Even later kon Niels Kolkman een hoge voorzet net niet genoeg onder controle krijgen om in scoringspositie te komen. Het was de hand van Niels en niet de hand van God die naar de bal ging en daarna ook nog eens de hand van de scheidsrechter met daarin een gele kaart. Dit tekende de moedeloosheid die bij De Zweef binnen sloop. Er was nog een mogelijkheid voor Stijn Klein Robbenhaar, maar deze kreeg de bal niet voldoende onder controle. Pieter van Vree maakte plaats voor Tom Woesthuis.
Met nog zes minuten op de klok had Tom Hegeman het tij kunnen keren. Na een goede actie van Stijn Klein robbenhaar die vanaf de achterlijn kon voorzetten, kwam de bal voor de voeten van Tom die alleen maar had hoeven inschieten. Zijn inzet ging echter meters over. Dat was voor Twello het sein er nog een schepje bovenop te doen. In de 88e minuut redde Vicente Fernandez Hesselink twee keer heel knap, maar zag de derde inzet in het net belanden: 3-2. De Zweef probeerde het nog, maar het lukte niet. In tegendeel. Twello rook bloed en maakte er ver in blessuretijd 4-2 van. Omdat PH won staan de blauwwitten nu hopeloos onderaan te kijken. Het kan nog wel, maar dan mag je geen punt meer verliezen. 
De foto's

De Zweef - Alverna (3-0)
07 april 2012 
Wat niemand had verwacht, is gebeurd. Door hard werken en geluk werd een matig acterend Alverna op paaszaterdag met 3-0 terug naar huis gestuurd. De winst was volkomen terecht. De Zweef had voetballend overwicht, maar speelde vooral gevaarlijk in het vijandelijk strafschopgebied. Als alle echte kansen waren benut, was het 5-0 of 6-0 geworden. Behalve en paar gevaarlijke uitvallen kon Alverna daar niets tegenover stellen, zodat niet te zien was dat deze ploeg met ruim twee keer zoveel punten als De Zweef aan de kop van de middenmoot bivakkeert.

Na zeven minuten al had Tom Woesthuis in vrije schietpositie de kans op 1-0. Dat gaf aan dat De Zweef van plan was voor de volle winst te gaan. Vijf minuten later was het al raak. Stijn Klein Robbenhaar speelde zijn man uit en gaf vanaf links hoog voor vanaf de achterlijn. Tom Woesthuis miste, maar als een duveltje uit een doosje kwam Niels Kolkman bij de tweede paal inlopen en kopte de 1-0 op het scorebord.

Daarna gebeurde er niet zoveel, behalve dat nogal wat Zwevers geblesseerd op de grond kwamen te liggen. Alverna kreeg nagenoeg geen kans en ook in het strafschopgebied van de bezoekers bleef het redelijk rustig. Tom Hegeman, die goed speelde, kreeg van heel dichtbij de bal keihard in het gezicht en moest even later duizelig en dizzy van het veld. Voor hem kwam Robin Souverijn, die geschiedenis had kunnen schrijven als zijn harde kopbal bij het eerste balcontact in het net verdwenen zou zijn in plaats van maar net gestopt.

In de rust had nog niet iedereen langs de lijn het vertrouwen dat het goed zou komen en toen Alverna fel en hevig uit de startblokken kwam, hield iedereen zijn hart vast. Na een minuut of tien was dat heilige vuur gedoofd en konden de blauwitten overnemen. Er was nog één kans voor Alverna, maar Sander Souverijn redde op de doellijn. In de 22e minuut ging een corner over alles en iedereen heen en kwam voor de voeten van Stijn Klein Robbenhaar die uithaalde en 2-0 scoorde. Een beloning voor goed spel.

Stefan Scholten kwam voor Emiel Blikman. Even later stond Niels Hegeman oog in oog met de keeper, maar schoot daar tegenaan in plaats van er langs heen. Ook later kon Niels een een-tegen-een-situatie niet positief afronden. Alverna moest de wedstrijd afmaken met tien man, omdat na drie wissels iemand geblesseerd uitviel. Met nog zo'n tien minuten te gaan kreeg De Zweef twee corners achter elkaar. Bij de tweede bleef de bal in het vijfmeter-gebied heen en weer gaan en maakte Robin Souverijn gebruik van de mogelijkheid het net te vinden: 3-0 en een gelopen koers. Peter Knobbe kwam nog voor Stijn Klein Robbenhaar. Een mooi stap op weg naar klassebehoud????
De foto's

De Zweef-Jonge Kracht (0-0)
09 april 2012 
De wedstrijd was zoals het weer: belabberd. De Zweef was machteloos na de zware inspanning van Paaszaterdag toen Alverna werd verslagen. De blauwwitten voetbalden een slechte wedstrijd en Jonge Kracht nog slechter. In de eerste helft had De Zweef overwicht en creeerde een paar kansen. Jonge Kracht kon daar één schot in de 40e minuut tegenover stellen. De tweede helft was nog minder. Naar het einde van de wedstrijd kon Jonge Kracht meer druk zetten. In de laatste tien minuten kreeg deze ploeg drie kansen oog-in-oog met Vicente Fernandez Hesselink, die alle ballen naast keek. Zo was de 0-0 toch nog een terechte uitslag. Een uitslag waar je gezien de stand op de ranglijst helemaal niets aan hebt.

In de 32e minuut had De Zweef de score moeten openen. Sander Souverijn zette een bal mooi voor op het moment dat niemand dacht dat hem dat nog zou lukken. De bal ging voor alles en iedereen langs. Vijf minuten later kopte Michel Tijhof een corner van Tom Hegeman mooi naar de tweede paal, maar de inzet werd van de lijn gehaald. Op slag van rust was er geel voor Niels Hegeman en een knieblessure voor Mark Scholten die na rust vervangen werd door John Damman.
Na rust bleef het belabberd aan beide kanten. Sven Dikkers werd na drie minuten vervangen door Robin Souverijn. Die kon zijn kunststukje van zaterdag (scoren) niet evenaren. Na een kwartier gaf Robin wel een mooie strakke voorzet die door de inglijdende Stijn Klein Robbenhaar net werd gemist. Missen was ook het motto van de slechte keeper van Jonge Kracht, die door De Zweef veel te weinig op de proef werd gesteld.
Daarna was het tijd voor Jonge Kracht. In de 17e minuut werd een vrije kans verprutst. Na een half uur redde Vicente Fernandez Hesselink knap op een goede inzet. In de 41e minuut liet de scheidsrechter Rolf Westerik staan en konden twee spelers van Jonge Kracht (beiden vanuit buitenspel) richting Zweef-goal. Ook nu weer ging de bal naast. Nog één keer konden de gasten gevaarlijk worden, maar de hoge kopbal werd door Vicente net over getikt. Snel vergeten deze pot. 
De foto's

De Zweef 1 - PH 1 (1-5)
15 april 2012
Na de zware nederlaag tegen PH kan De Zweef zich voorzichtig gaan opmaken voor een terugkeer naar de tweede klasse. Hoe zeer dat ook doet. Natuurlijk, er zijn nog drie wedstrijden te spelen en er kan nog van alles gebeuren. Maar de blauwwitten zijn aan het einde van hun latijn. Blesssures en kaarten dragen daaraan nog extra bij. PH was feller, kwam niet zonder discussie op 0-2, maar dat doet er niet aan af dat het verlies terecht was. Michel Tijhof werd met rood weggestuurd na een overtreding in het strafschopgebied. Rood was er overigens ook voor PH.
In de 4e minuut al werd een fout van Tom Woesthuis De Zweef fataal. Voor Vicente Fernandez Hesselink was er geen redden meer aan en PH stond op 0-1. twintig minuten later vlagde Rolf Westerink voor buitenspel. De scheidsrechter liet hem staan en de aanval doorgaan. Michel Tijhof kon niets anders dan zijn tegenstander van achteren de bal te ontfutselen. Fluitsignaal, stafschop en rood. De bezetting achterin werd gecorrigeerd door John Damman te brengen voor Tom Woesthuis. John was nog geen minuut in het veld of hij had al geel te pakken. Even later was er ook geel voor Tom Hegeman.
De voorhoede van De Zweef kon deze wedstrijd geen vuist maken en daardoor werd het heel moeilijk om kansen te creëren. Sven Dikkers maakte plaats voor Robin Souverijn. Kort daarna maakte PH de 0-3, toen een aanvaller tussen twee man in met een lobje Vicente verschalkte. Drie minuten later kon Robin Souverijn bij de tweede paal ongehinderd inschieten en de 1-3 aantekenen.
Even veerde het op; althans bij het publiek, maar er gebeurde niet zoveel aan de kant van De Zweef. Wel aan de kant van PH dat een minuut later al de beslissing bracht. Een hoge bal over de verdediging viel mooi tussen de laatste man en de keeper en Vicente kon niet redden: 1-4. Inmiddels was Pieter van Vree gewisseld voor Marcel Hofstede, oudgediende die vanuit het derde een plek op de bank had gekregen. Een kwartier voor tijd was er rood voor PH zodat beide teams de wedstrijd eindigden met tien man. Desondanks kon PH nog scoren. Een mooie diepe pass kwam bij een aanvaller die Vicente slim omspeelde en een ploeggenoot de 1-5 liet maken.
De foto's

Germania 1 - De Zweef 1 (3-3)
22 april 2012 
Het was aan De Zweef niet te zien dat er gespeeld werd om degradatie. De ploeg voetbalde goed en gedurfd tegen Germania. Twee keer kwam de ploeg op voorspong en twee keer kon Germania gelijk maken. Uiteindelijk werd het 3-3. Gezien de kansen waarschijnlijk terecht. Maar de manier waarop die 3-3 tot stand kwam is discutabel. Na het laatste fluitsignaal barstte de bom en alles wat blauwwit was rende naar de scheidsrechter om verhaal te halen over een onterecht toegekende strafschop. Niet netjes, maar wel te verklaren, want De Zweef kon zich niet vinden in de leiding van de wedstrijd. Lang na afloop bleek dat de scheidsrechter Michel Dikkers rood had gegeven vanwege zijn optreden na afloop van de wedstrijd.

Germania was in het begin van de wedstrijd iets slimmer. In een aanval leed De Zweef balverlies en Germania schakelde sneller om. Met een lange bal over de verdediging werd een aanvaller bereikt die oog in oog met Michel Dikkers niet aarzelde en 0-1 inschoot. Dat was trouwens de tactiek van Germania: Spitsen op scherp, hoge bal en rennen maar. De goal viel in de 7e minuut. Even later werd Niels Kolkman van achteruit bediend. Zijn directe tegenstander schatte verkeerd in en Niels trok richting doel. Op tijd gaf hij de bal aan de meegelopen Stijn Klein Robbenhaar, vandaag in vorm, en dus simpel 1-1.
De Zweef speelde door schorsingen met een gelegenheidsverdediging in het centrum: Emiel Blikman en Sander Souverijn. Daarvoor Pieter van Vree en daar weer voor Niels Hegeman, die achter spits Niels Kolkman voetbalde. Het pakte best goed uit. Na de 1-1 had De Zweef door kunnen drukken. Een vrije trap van Stijn Klein Robbenhaar knalde buiten bereik van de keeper op de paal. "Dat kunnen wij ook" dacht Germania vijf minuten later en dus ging de geplaatste kopbal ook op de paal. 
Tegen de rust probeerder Germania druk te zetten. Dat kostte Emiel Blikman en later Niels Kolkman geel. Tussendoor kon Emiel Blikman op het laatste moment redden op de lijn, terwijl Michel Dikkers al gepasseerd was.
Na rust hetzelfde beeld. Tom Hegeman trok op de rand van het strafschopgebied op avontuur en werd daarbinnen in schietpositie onderuit gehaald. De penalty werd door Tom prima benut: 1-2. Peter Knobbe moest geblesseerd van het veld en werd vervangen door good-old Marcel Hofstede. Of het team nog even moest wennen, is niet duidelijk, maar twee minuten later ging een tamelijk onschuldige voorzet vanaf de zijlijn over alles en iedereen heen en belandde op het hoofd van een volkomen vrijstaande spits van Germania. Voor Michel Dikkers was er geen grijpen aan: 2-2.
De Zweef trapte af en speelde direct Stijn Klein Robbenhaar aan. Die vond met een strakke voorzet Niels Kolkman, die 2-3 inschoot. Binnen een halve minuut na de gelijkmaker van Germania stond De Zweef weer op voorsprong. Na een gave actie een kwartier later had Tom Hegeman de wedstrijd op slot kunnen gooien, maar zijn hoge knal kwam op de paal. Hoewel Germania niet zo heel veel meer te verdienen had, wilde de ploeg niet verliezen. De Zweef kreeg het druk achterin. Tom Hegeman liep tegen geel op. Tom Woesthuis werd vervangen door Robin Souverijn. Pieter van Vree (licht geblesseerd) maakte plaats voor de half-geblesseerde Sven Dikkers. Trainer Philip Agteres werd door de scheidsrechter achter de lijn gestuurd.
Met nog vijf minuten te spelen knalde Germania een vrije trap op de paal. Vlak voor tijd maakte Marcel Hofstede op de rand van het strafschopgebied een overtreding, die door de scheidsrechter binnen de 16 meter werd gezien. Marcel kreeg geel en Germania een strafschop die keurig werd benut.
Op het moment dat Stijn Klein Robbenhaar buiten bereik van iedereen richting Germania-doel wilde, blies de scheidsrechter voor het einde. Toen ontplofte De Zweef en belaagde de goede man in het geel om verhaal te halen. Een hele hoop stof, terwijl er eigenlijk niet veel gebeurde. Zo leek het met een sisser af te lopen. Na afloop echter bleek de scheidsrechter Michel Dikkers rood te hebben gegeven met de hoogste code.
De foto's

De Zweef - Glanerbrug (0-5) en degradatie een feit
06 mei 2012 
De Zweef verloor niet alleen terecht van Glanerbrug, maar bemoeilijkte ook een eventuele uitgangspositie voor nacompetitie door maar liefst vier gele en een rode kaart. En een blessure van Stefan Scholten. Achteraf niet belangrijk meer want door winst van Tubantia en PH werd nacompetitie onbereikbaar en zakt De Zweef terug in de tweede klasse. Ook het tweede van De Zweef moet het volgend seizoen een trapje lager proberen. Ondanks winst was vandaag degradatie uit de reserve-hoofdklasse een feit. 
De ploeg uit Glanerbrug was de hele wedstrijd beter en De Zweef kon niet veel anders dan proberen het achterin dicht te houden en te gokken op een treffer. In het begin lukte dat aardig, maar na de eerste goal van Glanerbrug leek er iets te knappen. De scheidsrechter werkte graag mee om alle frustraties van het afgelopen seizoen weg te werken en grossierde in kaarten. Sommige terecht en andere minder. Pieter van Vree kreeg rood wegens onderuit halen van een doorgebroken speler en had zijn afscheid van de selectie misschien iets anders voorgesteld.  

De wedstrijd begon met aantrekkelijk voetbal van beide kanten. Glanerbrug voetbalde meer, maar De Zweef kreeg in het eerste kwartier een paar mooie kansen. Na 10 minuten moest Michel Tijhof aan de noodrem trekken wat hem geel opleverde. Even later moest Stefan Scholten met een -naar het zich liet aanzieng- stevige hamstringblessure naar de kant. Voor hem kwam Robin Souverijn. In de 20e minuut viel de eerste goal. Een snelle uitval van Glanerbrug kon niet goed worden afgestopt en Vicente Fernandez Hesselink moest laten lopen: 0-1. 
Een minuut of acht voor de rust sloeg de vlam in de pan. Een aanvaller van Glanerbrug kreeg de bal in buitenspelpositie. Althans, de vlag van grensrechter Bas Kolkman ging de lucht in. De scheidsrechter (een meter of vijftien achter de bal) liet hem staan. Het enige dat Pieter van Vree kon doen was de doorgebroken speler neerleggen. In de commotie die daarop ontstond kreeg Emiel Blikman geel, Pieter van Vree rood en Vicente Fernandez Hesselink ook geel. De vrije trap werd door Glanerbrug benut en het was 0-2. Zo eindigde de loopbaan van Pieter van Vree na 16 jaar selectie op een andere manier dan hij zich waarschijnlijk had voorgesteld.
Na rust kwam Sven Dikkers in het veld voor Tom Woesthuis. Vlak na de aftrap liet Vicente Fernandez Hesselink zien wat voor kwaliteit keeper hij is. Oog in oog met twee vrij lopende tegenstanders, schatte hij goed in en redde knap op een inzet die iedereen al in het netje zag liggen. Tien minuten later werd het pleit beslecht. Een mooie steekpass zet een Glanerbrugaanvaller voor het doel en hij mist niet. Dat was geluk voor Emiel Blikman, die nog probeerde de inzet met de hand te stoppen. Omdat de bal toch in het net ging, bleef rood hem bespaard.
Daarna was het koud en werd het kouder. Glanerbrug hoefde niets meer en De Zweef kon niets meer. Een zuivere handsbal -gezien door vriend en vijand- in het strafschopgebied van Glanerbrug zorgde nog voor opwinding, behalve bij de scheidsrechter die niets zag. Sven Dikkers kreeg nog geel en ook verzorger Andre Nijenhuis (die de geblesseerde Niels Hegeman wilde helpen) kon met geel het veld weer uit. Niels Hegeman werd tegen het einde nog gewisseld voor John Damman.
Glanerbrug maakte simpel de 0-4 (na aanvankelijk opnieuw goed keeperswerk van Fernandez Hesselink) en 0-5. Maar dat was voor de statistieken. Voor De Zweef een zwarte dag in de geschiedenis. Gelukkig begint elk nieuw seizoen voor alle teams bij 0 en heeft iedereen nieuwe kansen.
De foto's

Tubantia 1 - De Zweef 1 (5-2)
13 mei 2012 
De laatste wedstrijd van de competitie 2011-2012 is tamelijk desastreus verlopen. Tubantia maakte in de tweede helft gehakt van de blauwwitten. Het werd uiteindelijk 5-2. Daarmee heeft Tubantia nacompetitie veilig gesteld. Aan de wedstrijd en het spelverloop was goed te zien dat er voor De Zweef weinig meer op het spel stond. De ploeg voetbalde wel, maar het heilige vuur ontbrak. Daarmee werd nog eens onderstreept dat De Zweef het echt moet hebben van hard werken en 120 % inzet. Zo is een einde gekomen aan een enerverend seizoen, waarin veel is gebeurd en het daarom de moeite waard was.

De eerste helft was redelijk, hoewel aan Tubantia was te zien dat het erom ging. De ploeg moest winnen om in de nacompetitie klassebehoud veilig te kunnen stellen. De Hengeloers hadden het beste van het spel en waren het gevaarlijkst. Binnen een half uur was het 2-0 en had het ook 4-0 kunnen zijn. Sven Dikkers maakte na en mooie actie en een strakke schuiver nog 2-1, waarmee de stand bij rust nog een redelijk aanzien had.

Na rust kwam De Zweef met Jeroen van Schooten voor Emiel Blikman. Stijn Klein Robbenhaar maakte na tien minuten plaats voor Tom Woesthuis. Het spel werd er niet beter op, terwijl Tubantia gevaarlijk bleef. Na een half uur maakte Robbin van der Lely ( A1) zijn debuut in het eerste.

Het laatste kwartier was voor de gastheren. In de 35e minuut werd de achterhoede van de Zweef door een simpele steekpass buiten spel gezet en de 3-1 aangetekend. Vijf minuten later gebeurde hetzelfde en werd het 4-1 en een paar minuten later zelfs 5-1. Niels Hegeman kon uit een vrije trap de stand nog een beetje positief beïnvloeden: 5-2 en dat was het einde van de wedstrijd en de competitie.

Bijzonderheden van deze wedstrijd: Niek Huis in 't Veld verdedigde het doel en Tanner Kurt stond in de spits. Voor Tanner een eerbetoon, want hij stopt met selectievoetbal en gaat het op recreatief niveau proberen.  

En zo is het einde gekomen...
Voetbal is emotie. Daarom deed het best wel zeer toen degradatie een feit was. Ook al hing dat al weken in de lucht. Op te belangrijke momenten in deze competitie werden punten verloren. Weggegeven soms. Juist omdat de ploeg met zo’n grote inzet speelde, zo keiharde werkte, deed het zeer de eerste klasse te moeten verlaten. Het zit erop. Na één seizoen in de eerste klasse is De Zweef terug bij af. Terug in de tweede klasse. Is dat erg? Helemaal niet. Het is een mooi seizoen geweest tegen ploegen met betaalde spelers. Een seizoen waarin de spelers veel hebben geleerd. Een seizoen ook waarin De Zweef met hard werken vooral in het begin veel heeft bereikt.

Voetballend waren we misschien wat minder dan de meeste tegenstanders, maar daar stond een regelmatig scorende voorhoede tegenover die het verschil kon maken: 46 doelpunten voor is prima. In schril contrast staat daar het aantal goals tegen: maar liefst 76. De ploeg met één na meeste goals tegen is PH (59). Daar liggen dus verbeterpunten voor het nieuwe seizoen. En dat zal moeilijk worden. Vicente Fernandez Hesselink en Pieter van Vree stoppen. Daar liggen kansen voor nieuwe talenten, maar daarvan zijn er ook niet zo heel veel. Juist ook daarom is het goed een nieuwe start te maken in een lagere klasse.

Jongens die in de eerste klasse nog te veel op hun tenen moesten lopen, kunnen bijleren. Voorhoedespelers kunnen meer stabiliteit in hun spel krijgen. Als dat lukt en je wordt kampioen of je promoveert via nacompetitie, zal het misschien leuker gaan in de eerste klasse. Eén ding moet de ploeg vasthouden: knokken tot de laatste minuut. Dat is een sterk punt bij De Zweef. Van daaruit is alles mogelijk…..
Behalve voetballers stopt ook assistent-scheidsrechter Rolf Westerik. Na zo'n tien jaar vlaggen vindt hij het welletjes. De laatste wedstrijd moest hij vanaf de kant toekijken met een blessure. Vanaf deze plaats: Rolf bedankt voor het vlaggen. Soms is het leuk en soms is het niet leuk. Dat hangt vooral af van wie er achter je aan de lijn staan. En soms aan de scheidsrechter..... Al met al heb je het vast mooi gevonden anders houd je het niet zolang vol.
De foto's

Afscheid selectiespelers
01 juni 2012 
Zonder dat er ruchtbaarheid aan was gegeven (het was een verrassing) was op vrijdag 1 juni een afscheidswedstrijd voor spelers die vertrokken uit de selectie: Roland Hollegien, Tanner Kurt, Ruud ten Dam (??) en Pieter van Vree. Vicente Fernandez Hesselink en Peter Knobbe waren afwezig.
Op het hoofdveld werd een wedstrijd gespeeld tussen een combinatie van het 1e en 2e tegen een team met de afscheidnemers en vrienden, oud-spelers en zelfs een oud-trainer in de persoon van Herman Hegeman. Maar we zagen ook Roy Luttenberg, Clements Akihary, Arjan Baan, Chiel van den Born, Robert Bakker, Niels Hoonhorst, Mark Ruiter, Raymond ten Hove, Xander ten Hove (oud-speler en nieuwe speler), broer Ewout van Roland en broer Dogay en neef Emra van Tanner.
De uitslag van de wedstrijd is onbelangrijk. Er was een leuke sfeer met respect voor de vele, vele dienstjaren van de mannen die stopten.

Namens de spelers bood Richard Winkels de vier mannen een cadeaubon aan. Voorzitter Erik Heuver, die de wedstrijd leidde, sprak een kort woord waarin hij aankondigde dat het bestuur had besloten het afscheid officieel te vieren tijdens de medewerkersavond die gehouden wordt op vrijdag 28 september. Daarna konden de kratten bier soldaat worden gemaakt.
De foto's

 

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!